วันพฤหัสบดีที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2554

ธรรมะคือธรรมชาติที่เป็็นเครื่องมือช่วยให้มีชีวิตรอด

หน้านอกบอกความงาม  หน้าในบอกความดี  หน้าที่บอกความสามารถ

ภายใต้ดวงอาทิตย์นี้ไม่มีอะไรที่น่าเสียดายเท่ากับเสียเวลา

สิ่งที่มีค่าของคนคือการทำหน้าที่ให้ถูกต้อง

สิ่งที่มองเห็นได้ด้วยตาบางครั้งเป็นภาพมารยาหลอกลวง

ความทุกข์ที่เกินทนจะสอนคนให้ทนทาน

ธรรมะเปรียบเสมือนแพสำหรับข้ามฝาก

เมื่อเข้าสู่พระนิพพานแล้วเรือไม่สำคัญอีกคือต้องสละทิ้งไปอย่ายึดเอาไว้

วันอังคารที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2554

โกอาน (ปริศนาธรรม)


เราจะไหว้พระเองหรือสัปเหร่อจับให้ไหว้


การไหว้พระแบบชาวพุทธ


กาลเวลาทำให้เราเกิดความคิดที่มีคุณค่ามากยิ่งขึ้น

            ชีวิตที่ดำเนินไปในแต่ละวันไม่มีวันสายต้องปรับปรุงและไม่ท้อ